AI Lovecraft-en automata

BilduBilduta

Antzinako liburu baten ilunpeko sakoneran, arima ausartenak ere beldurrez dardara eragingo lituzkeen izugarrikeria bihurrien istorio bat dago. Arkham izeneko herri madarikatu bati buruz hitz egiten du, isil-isilik habiatuta dagoen zuhaitz adartsuen adar korapilatsuen azpian. Denborak bere estalki itogarria bota du ahaztutako kaleetan, non esan ezin diren sekretuak lozorroan dauden, gogo ausartek argitzeko zain.

Utzitako leku honen barruan, izaki bat astintzen da, maltzurkeriatik eta eromenetik jaioa. Bere izena, xuxurla beldurgarriz xuxurlatua, Nyarlathotep da, Kaos Arakatzailea. Mila forma dituen forma aldakorra den higuingarria, gizateriaren etsipenean hazten da, eta hilkorrak zoroaren ertzera eramaten ditu bere makina maltzurren aurrean men egiten duten bitartean.

Herritarrek, haien artean ezkutatzen den presentzia maltzurraz jabetu gabe, beren eguneroko bizitzan doaz. Gutxi dakite beren errealitatearen benetako izaera, izugarrikeria kosmikoen amildegitik bereizten dituen belo mehea. Baina badaude iluntasunari begiratzen diotenak, Arkham-eko amesgaiztoko tarteetan ezkutatzen den edertasun groteskoak ukitzen dituztenak.

Gutxi ausart hauek, poetak eta ameslariak, isilpean biltzen dira, sumatzen dituzten baina guztiz ulertu ezin dituzten egia zaharrak ispilu dituzten bertso makabroak idatziz. Haien poemek, hilkorren erreinutik haratago iristen diren kiribilak bezala, esan ezin denaren esentzia jaso nahi dute, haien arima kontsumitzen duen beldurra biltzen.

Bertso-lerro ikaragarri hauetan, paisaia zaharren eta debekatutako erritualen erretratu biziak margotzen dituzte. Monolito eroriak eta ahaztutako hilobiak deskribatzen dituzte, non hildako geldiezinak beren betiko lozorroan nahasten diren. Beren hitzen bidez, munstro groteskoak konjuratzen dituzte, denboraren eta espazioaren lanbroetan barrena lerratzen direnak, lurperatzen dituzten misterioetan murgiltzen ausartzen direnen gogoak aldarrikatzeko.

Poeta hauek, bere musa itxuraz ez-naturalak gidatuta, H.P.-ren estiloa birsortzen ahalegintzen dira. Lovecraft, beldurrezko kosmikoaren maisua. Idazten duten lerro bakoitzarekin, ezinegona pizteko duen gaitasun berezia omentzen dute, gure irudimenaren txokorik ilunenak konjuratzeko. Haien poemak, Lovecraft-en beraren lanak bezala, ulertzetik haratagoko erreinuetarako atariak dira, non hilkor soilek multibertsoaren zabaltasuna eta barnean bizi diren izugarrikeriak besterik ezin dituzten ikusi.

Beraz, ausartzen bazara, ausartu poema makabro hauen mundu bihurrira. Jaitsi haiekin amildegira, eta beharbada, ausardia baldin baduzu, piztu zure arimaren barneko beldurra lozorroa. Baina kontuz, behin izuaren benetako aurpegia ikusi duzunean, ez dago atzera bueltarik.